Beste lezer,

Ben of ken jij in Amsterdam Nieuw West een LHBTI mantelzorger* of een mantelzorger van een LHBTI’er…. dan is deze mail voor jou! Voor jezelf of om door te sturen. Wat staat er namelijk te gebeuren?

Uitnodiging 10 november Dag van de Mantelzorg in Amsterdam Nieuw West

Ook dit jaar verzorgen de Huizen van de Wijk van Nieuw West een uitgebreid programma aan activiteiten voor mantelzorgers. In samenwerking met Stadsdeel Nieuw West wil Stichting OndersteBoven graag specifiek JOU uitnodigen om hierbij aanwezig te zijn.

De intentie van de huizen van de wijk is dat iedereen zich thuis voelt bij hun activiteiten, dus ook LHBTI’ers. Wij zijn benieuwd of je vindt dat het aanbod ook op jou is toegesneden bijvoorbeeld dat men er niet automatisch van uitgaat dat je als bezoeker heteroseksueel bent. We vernemen graag van jou of dit geldt voor jou.

Als uit de terugkoppeling van de aanwezigen blijkt dat dit niet voldoende het geval is, zullen we een gesprek organiseren met de organisatoren en bezoekers om te zien wat er kan verbeteren. Ik hoor het dan ook graag als je een van de activiteiten gaat bezoeken. Mail me alsjeblieft op irene@stichtingondersteboven.nl.

Dus: Ben je zelf roze mantelzorger of ken je mantelzorgers in Amsterdam Nieuw-West die hier aan zouden willen deelnemen? Bekijk dan gerust het programma of stuur het door!

De activiteiten zijn gratis, maar voor sommige activiteiten vraagt men zich aan te melden vooraf. Zie ook: https://www.amsterdam.nl/nieuw-west-gebied/buurtnieuws-nieuw/algemeen/dag-mantelzorg-2017/

Verder wil ik je aandacht nog even vestigen op het presentje dat de gemeente Amsterdam weggeeft aan mantelzorgers, namelijk een VVV-bon van €20,- die zelfstandig aangevraagd kan worden of samen met een hulpverlener. Dit kan op de digitale manier maar ook via een stadsloket van de gemeente.

*Wanneer ben je mantelzorger?
Je geeft mantelzorg als je op langdurige basis hulp biedt aan iemand. Niet omdat je een hulpverlenend beroep heeft, maar omdat je een sociale relatie met die persoon hebt. Zoals met een familielid, vriendin of buren. Dus als je bijvoorbeeld voor je moeder kookt omdat ze dit zelf niet meer kan, op regelmatige basis bij een dementerende hartsvriend logeert zodat hij ’s nachts niet gaat dwalen of op een andere wijze iemand die je dierbaar is voor een langere periode steunt, dan ben je mantelzorger.

Het project Mantelzorg Roze
Sinds half oktober 2017 leidt ondergetekende vanuit Stichting OndersteBoven het project rondom Roze Mantelzorg in samenwerking met de gemeente Amsterdam, stadsdeel Nieuw West. Het project heeft als doel meer inzicht te krijgen in bijvoorbeeld hoeveel LHBTI mantelzorgers er zijn die LHBTI en cishetero mensen verzorgen, en wat hun specifieke behoeften zijn. Vinden zij de weg naar reguliere ondersteuning voor mantelzorgers en is het aanbod aan deze groep ‘inclusief’ in taalgebruik, vraagstelling en activiteiten? LHBTI-personen hebben vaak een ander zorgnetwerk dan cishetero-mensen, namelijk vaak zelf gekozen familie in plaats van / naast bloedverwanten. Lesbiennes en homo’s hebben minder vaak een gezin met kinderen dan heteroseksuele mensen. Verder lezen: https://stichtingondersteboven.nl/roze-mantelzorgers-ondersteboven-en-nieuw-west

Tot zover!

Je ontvangt deze uitnodiging omdat we eerder hebben samengewerkt op LHBTI-gerelateerde onderwerpen. Mocht je opmerkingen en/of vragen hebben naar aanleiding van deze uitnodiging, neem gerust contact met me op.

Met hartelijke groet,

Irene Hemelaar

Stichting OndersteBoven

Projectleider Mantelzorg Roze

+31 6 50 567 256

Project Mantelzorg Roze in samenwerking met Amsterdam Nieuw West oktober 2017 – voorjaar 2018

Sinds half oktober 2017 leidt Irene Hemelaar vanuit Stichting OndersteBoven een project rondom Roze Mantelzorg in samenwerking met de gemeente Amsterdam, stadsdeel Nieuw West. Het project heeft als doel meer inzicht te krijgen in bijvoorbeeld hoeveel LHBTI mantelzorgers er zijn die LHBTI en cishetero mensen verzorgen, en wat hun specifieke behoeften zijn. Vinden zij de weg naar reguliere ondersteuning voor mantelzorgers en is het aanbod aan deze groep ‘inclusief’ in taalgebruik, vraagstelling en activiteiten? LHBTI-personen hebben vaak een ander zorgnetwerk dan cishetero-mensen, namelijk vaak zelf gekozen familie in plaats van / naast bloedverwanten. Lesbiennes en homo’s hebben minder vaak een gezin met kinderen dan heteroseksuele mensen.

Startpunt voor het project is dit document van Movisie. https://www.movisie.nl/artikel/roze-mantelzorg)

In de afgelopen periode heeft Irene verschillende mensen / organisaties gesproken die belangstelling hebben te worden betrokken en een bijdrage te leveren en ook gekeken naar een haalbare opzet. Naast enkele bijeenkomsten, moet deze opzet leiden tot een of meerdere terugkerende interventies die zullen leiden tot een passendere aanpak / benadering voor LHBTI-mantelzorgers en de (LHBTI- en cisheteromensen) die zij verzorgen. Het project loopt af in het voorjaar van 2018.

De volgende activiteiten staan voor het pakweg komende half jaar op de agenda:

10 november Dag van de Mantelzorg; aanhaken op bestaand initiatief Coördinatie van actieve deelname van LHBTI-mantelzorgers aan de Dag van de Mantelzorg op 10 november in Nieuw West. Informeren van deze doelgroep over de reeds geplande bijeenkomsten en stimuleren deze bij te wonen. In minimaal 7 Huizen van de Wijk zullen een programma aanbieden aan mantelzorgers. Wij benaderen binnen roze netwerk LHBTI-mantelzorgers met de informatie die de aanbieder verstrekt. In de benadering van het netwerk zullen we ook om feedback van de roze mantelzorgers vragen op de bijeenkomsten; of deze aansluiten in inhoud / taal / beleving op LHBTI-mantelzorgers. Aan de hand van de resultaten zullen we een gesprek organiseren met de organisatoren en bezoekers uit de doelgroep om volgende edities inclusiever te maken.

In samenspraak met verschillende inhoudelijke, gespecialiseerde organisaties zal een survey worden opgesteld met de juiste vragen in relatie tot roze mantelzorg. Hoe vinden we deze mantelzorgers, hoe gaat het met hen, zijn er specifieke behoeften die niet spelen bij cis hetero mantelzorgers of mantelzorgers die cis hetero’s verzorgen? . Stadsbreed en waar logisch landelijk bij kenniscentra, belangenorganisaties, organisaties die zich richten op dit profiel informatie ophalen over roze mantelzorg en (behoeften verzorgers en verzorgden) en interventies die op dit profiel plaatsvinden.

Vervolgens zal in kaart worden gebracht / vaststgesteld (ongoing op basis van input) waar roze mantelzorgers, LHBTI-personen die mantelzorg ontvangen tegenaan lopen, wat ze nodig hebben en waarin dit zich onderscheidt.

En verder organiseren we een bijeenkomst over LHBTI en mantelzorg op 8 december, Paarse Vrijdag, een bijeenkomst voor LHBTI-statushouders die (elkaar) mantelzorgen en een bijeenkomst voor Wijkzorg & LHBTI-mantelzorgers. 

Al deze activiteiten zullen leiden tot een rapportage met aanbevelingen voor het stadsdeel.

Vrijdagavond, Rembrandtplein. Twee vrouwen staan aan de kant van de Amstel te zoenen. Ze hebben een leuke avond gehad die wordt bezegeld met een intense kus. Er komt een groepje jongemannen langs. Ook zij hebben een leuke avond gehad; bier en voetbal met de mannen in hun stamkroeg. “Hee, lekker hoor dames, mag ik meedoen?” schreeuwt het kleinste exemplaar van het gezelschap. Zijn vrienden lallen instemmend mee. Dan is het moment alweer voorbij; het groepje loopt door en de vrouwen blijven staan. Wat moeten ze doen met deze gebeurtenis?

Bovenstaand is een bekend tafereel voor te veel lesbische en biseksuele vrouwen. Opmerkingen als deze, al dan niet grappig bedoeld, lijken er domweg bij te horen. Je zult de vrouwen er niet over horen: ze identificeren zich niet als “slachtoffer” van “discriminatie”: twee termen die eerder met geweldsdelicten worden geassocieerd. Naar de politie stappen voor een opmerkingen of scheldpartij zit er daarom niet snel in. Maar ook binnen de categorie van zwaardere (gewelds-)incidenten is aangifte doen voor veel LBT-vrouwen nog altijd een grote stap.

In 2012 deed onderzoeksbureau Movisie al onderzoek naar agressie en geweld tegen lesbische vrouwen. Daaruit bleek dat dit vaker voorkomt dan gedacht en dat LBT-vrouwen minder snel aangifte doen of melding hiervan maken dan HBT-mannen. Oorzaak? Een gevoel van schaamte in combinatie met een tijdrovende procedure die ontmoedigend werkt. In het aanvullende onderzoek dat Stichting OndersteBoven (STOB) in 2014 uitvoerde werd dit beeld opnieuw bevestigd en bleek bovendien dat er onder de gevraagden ook een hoop onduidelijkheid bestaat over wanneer iets nu “aangifte-waardig” is. Bij fysiek geweld of bedreigingen is het helder om naar de politie te stappen, maar horen incidenten als bovenstaande er niet “gewoon een beetje bij”?

“Nee!” is het antwoord van STOB en Roze in Blauw, de afdeling van de nationale politie die zich in het bijzonder inzet voor LHBT-burgers. En dus is er een speciale site in het leven geroepen waarin Ellie Lust, het gezicht van Roze in Blauw, iedereen oproept alle soorten van incidenten vooral wél te melden. “Wij willen heel graag weten wat er speelt op straat. Maar om hier een beeld van te krijgen en om in te kunnen grijpen, hebben we de statistieken nodig”, vertelt Lust. “Daarom roep ik iedereen op om elk incident, elke situatie en elk gevoel van onveiligheid te melden.”

Op de site www.meldhetwel.nl kun je daarom niet alleen direct een afspraak maken om een aangifte te doen, maar lees je ook het verschil tussen een melding en aangifte.

Uit de interviews die STOB heeft gehouden blijkt niet alleen dat schaamte drempelverhogend werkt, maar dat er ook veel onwetendheid is over wanneer je nu wel of niet aangifte doet. Zoals een van de respondenten het zegt: “Ik ben vaak uitgescholden als ik hand in hand liep met mijn vriendin. Of dat er opzettelijk tegen ons aan gebotst wordt. Ook ben ik wel eens achtervolgd uit de kroeg toen ik naar huis fietste. Maar in totaal heb ik maar één keer echt aangifte gedaan, toen we serieus met de dood bedreigd werden op een terras.”

“Dit is precies wat we willen voorkomen”, zegt Marloes Meuzelaar, coördinator van STOB. “Veel vrouwen denken dat ze zich aanstellen als ze een melding doen of dat er niets mee gebeurt. Maar als iedereen zo blijft denken, zullen we nooit de cijfers hebben om aan te tonen dat er nog altijd veel incidenten plaatsvinden.” Op de website wordt daarom apart ingegaan op begrippen als ‘discriminatie’, ‘aangifte’ en ‘melding’. “Je kunt niet van elk incident een aangifte doen, maar een melding maken is minstens zo belangrijk”, benadrukt Meuzelaar. “Scheldpartijen of grappig bedoelde opmerkingen zijn niet ok en om daar iets tegen te doen, zijn er statistieken nodig.”

Om dit zo makkelijk mogelijk te maken, kun je op de nieuwe website met één druk op de knop een melding maken. “En je kunt ervan uitgaan dat daar zeker serieus naar wordt gekeken”, zegt Lust. “We willen alles weten: wat, waar en hoevaak incidenten van elke soort dan ook plaatsvinden. Alleen dán kunnen we in actie komen om dit aan te pakken.”