Tag Archief van: eerste kamer

logo-ob.png

Lieve STOB’ersVele mooie, ontroerende en goed beargumenteerde brieven hebben jullie geschreven, waarin jullie de Eerste Kamer oproepen om de Wet Lesbisch Ouderschap aan te nemen.

Morgen gaan wij, samen met COC Nederland, de brieven vol trots persoonlijk aanbieden aan de Eerste Kamer. En jullie kunnen erbij zijn! Zie het persbericht van COC Nederland voor de details.

Wij ontvingen niet alleen brieven van lesbische ouders maar ook van vele bezorgde familieleden, kennissen, vrienden en toekomstige (lesbische) moeders. Wij willen jullie allemaal bedanken!

Samen maken we de kringen in het water.

Groeten,

Stichting OndersteBoven
Jolanda Kirpensteijn, Esther Bremer, Carla Custers, Hanneke van Lindert & Marloes Meuzelaar

PERSBERICHT COC NEDERLAND
Petitie lesbisch ouderschap voor Eerste Kamer

COC Nederland overhandigt op dinsdag 12 november, mede namens stichting OndersteBoven, een petitie aan de Eerste Kamer. Daarin wordt de Kamer opgeroepen om vóór het wetsvoorstel lesbisch ouderschap te stemmen. De Senaat besluit dinsdag over de wet.

De petitie omvat brieven van meer dan zevenhonderd lesbische ouderparen en hun sympathisanten. Een groot aantal, want jaarlijks worden in totaal ongeveer 200 kinderen bij lesbische paren geboren.

Emotionele oproepen
De brieven bevatten oproepen tot gelijkberechtiging; de toon is vaak emotioneel. ‘Aangifte doen van de geboorte van mijn dochter had een feestje moeten worden maar toch voelde ik pijn in mijn maag toen er maar één ouder op het geboortecertificaat kwam te staan,’ schrijft één van de moeders.

‘Soms denk ik wel eens aan wat er mis kan gaan nu de wet er nog niet is. Wat als mijn vrouw overlijdt? Dan wordt mijn kindje een wees terwijl ze nog een mama heeft.’ En: ‘Ik wil, net als ieder ander, voor vol aangezien worden. Ook ik heb recht op erkenning dat alle energie en liefde die ik mijn kinderen bereid ben te geven, mij ‘moeder’ maken.’

Het COC riep lesbische paren in juni op om een brief aan de Eerste Kamer te schrijven, toen duidelijk werd dat de behandeling van de wet op het Lesbisch ouderschap opnieuw vertraging zou oplopen. Het COC pleit al sinds de openstelling van het burgerlijke huwelijk in 2001 voor gelijke rechten voor lesbische ouderparen en hun kinderen.

Erkennen 
De wet die de Eerste Kamer dinsdag behandelt, regelt dat lesbische ouderparen – net als heteroparen – hun kindje eenvoudig op het gemeentehuis kunnen erkennen. Nu moeten lesbische paren de band met hun kind nog regelen d.m.v. een langdurige, kostbare een emotioneel belastende adoptieprocedure. De huidige wetgeving kan er in het ergste geval toe leiden dat een kind wees wordt wanneer één van zijn moeders overlijdt.

Een substantieel deel van de brieven die dinsdag worden aangeboden, zijn afkomst uit de achterban van Stichting OndersteBoven, een organisatie die zich inzet voor de zichtbaarheid van vrouwen met een andere seksuele voorkeur of genderidentiteit.

De pers, lesbische ouderparen en sympathisanten zijn van harte welkom om bij petitieaanbieding aanwezig te zijn. Praktische gegevens:

Aanbieding petitie Lesbisch ouderschap 
Dinsdag 12 november 2013, 13u15
Ingang Eerste Kamer – Binnenhof 22, Den Haag 

Geachte leden van de Eerste Kamer,

Lili Brouwer Trotse Moeder Voorzitter FNV Vrouwenbond

Lili Brouwer
Trotse Moeder
Voorzitter FNV Vrouwenbond

U behandelt momenteel een wetsvoorstel dat lesbische paren die met een zaaddonor een kindje krijgen gelijke rechten geeft als heteroparen die met een zaaddonor een kindje krijgen. Het wetsvoorstel maakt een einde aan de wettelijke discriminatie van lesbische ouderparen en hun kinderen. Ik vraag u om het wetsvoorstel Lesbisch ouderschap zo snel mogelijk aan te nemen.

Vijfentwintig jaar geleden besloten wij kinderen te nemen en de lusten en de lasten in wederkerigheid te delen met het lokken van de Ooievaar die ons verblijdde met prachtige dochters. Als “bijna” Oma (verzoek de goden niet, maar de dames praten met hun eega’s over hun toekomst) moest ik er over nadenken of ik u een brief zou sturen vanwege onze privacy en het verleden met rust laten om onrustige herhalende en nieuwe juridische regelingen voor de kinderen.

Het is een voorrecht om trots moeder te zijn, maar erg als je de (juridische) handelingbekwaamheid en zekerheden t.o.v. de kinderen telkens moet “verdienen”. Dat moet eens over zijn. Geen sinecure als je bevalt en in die roze wolk binnen 3 dagen erna gefeliciteerd wordt door het kantongerecht die de nieuwe wereldburger geconstateerd heeft en iets mist. Of de kersverse moeder vanwege de bastaard een toeziend voogd wil aanwijzen. Terwijl de wieg door beide ouders verschoond wordt. Nieuwe kansen kregen we met de invoering van de gezagsrelatie, het kostte per aanvraag 750 gulden maar dan had je ook wat meer te zeggen over je kinderen. Telkens bij veranderingen vroeg het onze alertheid of er weer wat geregeld kon worden, zo mag ik nog het erfrecht zonder successie door derden nalopen hierop (het ene kind wel automatisch recht heeft op kindsdeel en het andere kind niet meetelt).

Een van ons zou toch maar een man geweest zijn, hoe makkelijk was het dan om voor de wet te zeggen: ja, dat is mijn kind en in een ruk is dat dan geregeld. Niemand die dat controleert. Een simpele handtekening maakt het verschil, en daarom is het wetsvoorstel belangrijk om aan te nemen. Zoals een in die tijd bekend gynaecologe zei: jullie regelen het netjes terwijl je hetero-ouders hebt en de kost moet geven die eigenlijk hun kind beduvelen met waar het vandaan komt. Uit diverse onderzoeken in de jaren tachtig en negentig komt het warme nest naar voren, het nest wat kinderen nodig hebben voor verzorging, groei, liefde, ontwikkeling tot mooie mensen met een geweten. Het moederschap is niet het enige of belangrijkste wat er is om gelukkig te worden, maar wel allermooiste als je er voor kiest en het mag worden. Dan mag het niet zo zijn dat je ouders apart behandeld en juridisch en financieel benadeeld.

Dat bleek al in de jaren tachtig en negentig uit onderzoeken als van Geerlings, van der Meer en Mulder (lesbisch moederschap en tips voor twee moeders) dat het erg frustrerend was dat regelingen in het erfrecht en voor de ouderlijke macht onmogelijk waren vanwege de toetsing naar biologische afstamming. Negeren is erg, discrimineren ook, omdat je ook op latere leeftijd er elke keer aan herinnerd wordt dat niets vanzelfsprekend was en extra verzekerd en betaald moest worden. Je moet en je doet dat omdat het om je kinderen gaat.Ik wil er eigenlijk niet aan herinnerd worden en er niet voor uit komen, omdat ik mijn strijd gehad heb en verder ben met het voorrecht van moeder zijn. Het ene kind droeg ik 9 maanden en het andere kind droeg ik meteen na de bevalling op handen. In liefhebben maakt dat weinig verschil door de boom van ouders met twee stammen. Maar als ik zie hoe jonge vrouwen nu bezig zijn met nadenken en evt. uitvoeren van kinderwensen of mannenparen een kind verwachten dan denk ik enerzijds: jullie hebben het veel makkelijker nu, en aan de andere kant: het verdient nog steeds een rechtvaardig, respectvol en zorgzaam beleid om ouders en kinderen zonder onderscheid INZAKE UW … te maken.

Na een lange overtijd mag het wetsvoorstel aangenomen worden, gegund is het de mensen die aan kinderen beginnen dat de overheid ook mee gaat wiegen.

Lili Brouwer

Trotse moeder – Maatschappelijk actief included

Voorzitter Vrouwenbond FNV

Stuur je verhaal in