Tag Archief van: ondersteboven

In 2012 stelt de gemeente Amsterdam budget beschikbaar aan maatschappelijke organisaties die laagdrempelige activiteiten organiseren die bijdragen aan de positieversterking van Amsterdamse vrouwen met lesbische of biseksuele gevoelens. Je moet een stichting of vereniging zijn, de activiteit moet op Amsterdammers gericht zijn en aansluiten bij de doelstellingen van het emancipatiebeleid. De criteria worden in de startbijeenkomst uitgebreid
toegelicht.

“Zichtbaarheid van les/bi vrouwen” is een van de speerpunten van het Amsterdamse emancipatiebeleid. Op 9 februari aanstaande (14.00-17.00)
is de startbijeenkomst van dat speerpunt.

De doelen van de bijeenkomst zijn:
1. het informeren van het veld over de werkwijze en criteria voor het indienen van projecten, om in aanmerking te komen voor
(deel-)financiering vanuit het door de gemeente beschikbaar gestelde budget op het speerpunt Zichtbaarheid van lesbische vrouwen
2. het stimuleren van uitwisseling en samenwerking tussen organisaties die zich inzetten voor vrouwen met lesbische of biseksuele gevoelens.

We willen je vragen een ‘Elevator Pitch’ voor te bereiden voor je organisatie. Tijdens de startbijeenkomst zullen de aanwezigen deze aan
elkaar presenteren. Hoe zou je in één minuut omschrijven wat jouw organisatie doet? Voor wie zetten jullie je in? Wat maakt jullie
aanpak succesvol?

Het programma van de middag ziet er als volgt uit:
14.00 Welkom door Merel Baracs van het Servicepunt Emancipatie
14.10 Toelichting op de emancipatienota door Marian Visser en Nathalie
Sichtman van de Dienst Maatschappelijke Ontwikkeling
14.20 Introductie op het speerpunt Zichtbaarheid van lesbische vrouwen
door Merel Baracs
14.30 Gesprek: wat is er concreet nodig in de stad voor vrouwen met
lesbische of biseksuele gevoelens?

15.15 Pauze

15.30 Deze organisaties zetten zich in voor Amsterdamse vrouwen met
lesbische of biseksuele gevoelens: Elevator Pitches
16.15 Toelichting op de procedure en criteria rond het indienen van projecten
16.45 Afronding

De locatie van de bijeenkomst:
Servicepunt Emancipatie (gebouw van de Bunt)
Weerdestein 97
Amsterdam
Tel: 020-5408595
I: www.spe-amsterdam.nl

Aanmelden is verplicht: info@spe-amsterdam.nl Je kunt op dit adres ook terecht met vragen.

Gisterenmiddag presenteerden  Stichting OndersteBoven en Movisie bij IHLIA in de OBA hun onderzoek naar anti-lesbisch geweld. Movisie verrichtte dit onderzoek in opdracht van OndersteBoven omdat anti-lesbisch geweld totnogtoe een blinde vlek was in studies rond homogerelateerd geweld.

Het rapport van het onderzoek kun je hier downloaden.

Na de presentatie kwam er onder de aanwezigen een levendige discussie op gang die zich richtte op oplossingen. In het debat dat later op dezelfde dag plaatsvond in een samenwerking tussen Roze in Blauw en Stichting OndersteBoven, werden vele goed realiseerbare ideeën geopperd, die bij kunnen dragen aan het verhogen van het aantal aangiftes. Wat misschien nog wel het belangrijkste was dat de aanwezige experts en professionals zich duidelijk uitspraken om mét Roze in Blauw samen op te trekken om het belang van aangifte dan wel melding onder LBT’s breder bekend te maken.

Agressie en geweld tegen lesbische vrouwen komen vaker voor dan gedacht. Vrouwen doen echter veel minder melding van incidenten dan homomannen, dit blijkt uit het onderzoek dat MOVISIE deed in opdracht van stichting OndersteBoven. Onderzoeker Hanneke Felten: ‘De vrouwen schamen zich voor het, vaak seksueel getinte, geweld en denken dat het zinloos is om aangifte te doen of bagatelliseren het. Zij die wel naar de politie gaan komen vaak van een koude kermis thuis: de politie raadt hen in veel gevallen af om aangifte te doen vanwege gebrek aan bewijs.’

MOVISIE sprak met 24 vrouwen die 54 incidenten van anti-lesbisch geweld meldden. Deze varieerden van belediging, bedreiging, openlijke geweldpleging, zware mishandeling, vernieling, stalking, poging tot doodslag, aanranding en verkrachting tot aanhoudende pesterijen en vernielingen van buurtbewoners, klasgenoten of mensen op het werk. ‘Geweld tegen lesbiennes was tot nog toe een blinde vlek. Nu het zichtbaar is gemaakt, kan het worden bestreden’, zegt Irene Hemelaar, directeur van OndersteBoven, de stichting die onder andere met dit onderzoek de zichtbaarheid en daarmee de sociale acceptatie van lesbische en biseksuele vrouwen wil bevorderen. De stichting roept op om geweld te melden bij de politie, ook als het al langer geleden is.

Intimiteit laten zien is gevaarlijk

’Zoenen of andere tekenen van affectie in het openbaar blijken vaak aanleiding tot geweld’, zegt onderzoeker Judith Schuyf. ’Geweld tegen lesbische vrouwen is een relatief onzichtbaar fenomeen in de media en in de officiële statistieken van politie en anti-discriminatievoorzieningen, maar wordt daarom niet minder gevoeld door de vrouwen.’ Slechts één incident uit het onderzoek is terug te vinden in de politiestatistieken als anti-lesbisch geweld en slechts één keer werd er een dader veroordeeld.

Gevolgen zijn ernstig

Uit het onderzoek blijkt dat de gevolgen voor deze vrouwen vaak ingrijpend zijn. In één geval is sprake van blijvende invaliditeit, verder kampen enkele vrouwen met posttraumatische stressstoornis en suïcidaal gedrag. Ook voor de andere vrouwen heeft het geweld verstrekkende gevolgen. Felten: ‘De slachtoffers passen hun gedrag blijvend aan, zodat ze niet meer zichtbaar zijn als lesbische vrouw, door bijvoorbeeld in het openbaar geen affectie te tonen.’

Vera en Irene openen de debatavondCOC Nederland en Stichting OndersteBoven geven sinds 1,5 jaar in een lesBische Alliantie met onder andere Zij aan Zij – ondersteund met een subsidie van OCW -een impuls aan de LesBische emancipatie door het samenbrengen en combineren van de vele kleinschalige, en soms lokale activiteiten die vanuit de LBT-gemeenschap worden ondernomen. De alliantie wil de zichtbaarheid van LBT-vrouwen te bevorderen en vanuit een centrale positie de LBT-agenda behartigen

De alliantie heeft de doelstellingen die ze zich voor deze periode stelde grotendeels gehaald. We zien dat het belang van lesBische zichtbaarheid steeds breder wordt erkend en dat de community in beweging komt en dat er steeds meer gebeurt in het land. OCW ondersteunt de alliantie nog eens voor 3 jaar bij haar landelijke inspanningen. Daarnaast zet de gemeente Amsterdam de komende drie jaar in op lesbische zichtbaarheid, door deze als een van de vijf pijlers in haar emancipatienota op te nemen.

Na afloop netwerken tijdens de borrel In het debat ‘Zijn we nu Zichtbaar LesBisch Genoeg’ dat de alliantie in samenwerking met SPE Amsterdam organiseerde kijken we, met Kim Wannet van SPE als moderator, terug en vooruit. Vera Bergkamp (COC) en Irene Hemelaar (OndersteBoven) zetten uiteen waarop de afgelopen 1,5 jaar is ingezet. Amsterdams wethouder Andrée van Es vertelt over het belang van de emancipatienota. Hierna volgen levendige gesprekken met zo’n 55 betrokken vrouwen met verschillende culturele achtergronden, verschillende leeftijden en zeer uiteenlopende visies.Hierbij dienden de volgende vragen als uitgangspunt:

– Zijn we er al bijna met de emancipatie, sociale en zelfacceptatie van lesBische vrouwen? Of nog lang niet?
– Wat gebeurt er al en wat zou er (nog meer) moeten gebeuren?
– Door wie?
– Wat kan er beter / anders?

In een viertal discussies komen deze vragen in een verschillend perspectief aan de orde:
-Positie van biseksuele vrouwen binnen LesBische beweging
-Belang van zichtbaarheid vanuit genderperspectief
-Meiden/vrouwen met een migrantenachtergrond
-De zichtbaarheid van LBT-vrouwen binnen de samenleving, de LHBT- en de vrouwenbeweging

Nieuwe inzichten en thema’s vinden begin 2012 hun beslag in de plannen voor het project Zichtbaar LesBisch 2.0 dat de LesBische Alliantie de komende drie jaar landelijk zal uitvoeren.

In Amsterdam kunnen LesBische initiatiefneemsters hun plannen indienen bij SPE.

Het verslag van de bijeenkomst kun je hier downloaden.

Programmamaker Frans Bromet werkt aan een documentaire over homo- en lesboparen die
in hun woonomgeving gepest worden. Ben jij of ken jij iemand die gepest
wordt om zijn seksuele geaardheid en voor de camera zijn/haar verhaal wil
vertellen? Neem dan contact op!

Mail naar: redactie@bromet.nl of bel naar:
020-4363594 (Heleen of Emma )

Wie verdient het om tot LesbICOONingin te worden gekroond?

LesBische iconen zijn vrouwen die een voorbeeld zijn voor andere vrouwen met LesBische gevoelens. Je hoeft niet beroemd te zijn om een LesbIcoon te kunnen zijn of worden. Iedere LesBi kan op haar manier, door zichtbaar jezelf te zijn, een voorbeeld zijn voor die verlegen collega, gezellige buurvrouw of onbekende passant op straat.

De LesbICOONingin van Nederland onderscheidt zich van andere LesbIconen door de manier waarop ze haar geaardheid uitdraagt en zich inzet voor andere vrouwen met lesbische gevoelens. Eind 2007 werd Riek Stienstra postuum gekroond en sinds januari 2010 is Anya Wiersma (toen voorzitter van stichting KeiRoze en inmiddels voorzitter van de stichting Homosport) trotse draagster van de kroon.

Wie kroon jij? Draag nu jouw LesICOONingin van 2011 aan. We hebben een flinke lijst samengesteld met LesBische vrouwen die de kroon waardig zouden zijn. Als jouw LesbICOONingin er nog niet tussen staat, kun je haar zelf voordragen! De stemming sluit op 15 november.

Klik hier om jouw lesbICOONingin te kiezen!

Kroning De kroning van de LesbICOONingin 2011 vindt plaats op 14 december in Amsterdam bij de opening van ProGay’s Pink Christmas.

Wie aan emancipatie denkt, denkt al snel aan gelijkheid, vrijheid en de strijd om die rechten op te eisen. Daar kan niemand tegen zijn. Maar waarom brengt emancipatie dan toch zoveel spanningen teweeg? Waarom ergeren mensen zich aan extravagante homo’s tijdens de Gay Pride en zeggen sommige homoseksuelen zélf dat dit hun emancipatie ondermijnt? Waarom storen velen zich aan het ‘gedram’ van feministen terwijl zij de gelijkheid tussen man en vrouw zo belangrijk zeggen te vinden? Waarom wordt moslims voorgehouden dat hun emancipatiestrijd ertoe moet leiden dat zij onze homo’s gaan omarmen?

In Nederland praten we zo vaak over emancipatieprocessen, dat we ons nauwelijks meer afvragen wat emancipatie eigenlijk is. Leidt emancipatie eigenlijk wel tot gelijkheid en vrijheid, of is het een manier geworden om burgers uit te sluiten? Tijdens de debatavond ‘Emancipatie natuurlijk!’ werpen we die vraag op en onderzoeken we de subtiele in- en uitsluitingsprocessen in de samenleving van vandaag. Hoe natuurlijk kan emancipatie zijn?

Met Henk Krol (Gay Krant), Bas Heijne (NRC), Suzanne van Rossenberg (Transgender Netwerk Nederland) en Jannet Vaessen (WOMEN Inc.) Ingeleid door Gloria Wekker (Universiteit Utrecht), slotwoord door Markha Valenta (Universiteit van Amsterdam). Met een bijdrage van Andrée van Es (wethouder Amsterdam).

Voorzitter: Thomas Spijkerboer (Vrije Universiteit).

Programma

20.00 – 20.10 uur            Welkom

20.10 – 20.25 uur            Inleiding door Gloria Wekker

20.25 – 20.35 uur            Emancipatie en politiek: Andrée van Es

20.35 – 21.50 uur           Paneldebat met Henk Krol, Bas Heijne, Suzanne van Rossenberg en Jannet Vaessen

21.50 – 22.05 uur            Afsluiting door Andrée van Es en Markha Valenta

Locatie: Grote Zaal van De Balie, Kleine Gartmanplantsoen 10, Amsterdam

Datum en aanvang: 13 oktober 2011, 20 uur

Kaarten (€5,-) zijn verkrijgbaar via www.uitsluitendemancipatie.nl > debatavond

Zichtbaarheid in beleid en onderzoek

Inleiding SPE expertbijeenkomst lesbische identiteit door Irene Hemelaar 18 juni 2010

Belang van onderzoek
Met onze presentatie van het eerste grootschalige onderzoek naar het welbevinden van lesbische en biseksuele vrouwen in Nederland hebben we behoorlijk wat in beweging gezet. We kwamen in het vizier van OCW en de gemeente Amsterdam. De eerste zorgt ervoor dat we tot eind 2011 meer emanciperend werk voor LBT-vrouwen kunnen verrichten.

We weten te weinig over lesbische en biseksuele vrouwen
Grootschalige onderzoeken zoals het landelijke Nemesisonderzoek kennen wel een mogelijkheid om de geaardheid bekend te maken, maar bij het meten werd nooit specifiek gekeken naar en vergeleken met LHBT-resultaten.

Ik begreep van de dames van SPE dat in Amsterdam bij bevolkingsonderzoeken nog niet eens wordt gekeken naar m/v, laat staan naar hetero vs LHBT.

Wel heeft A’dam vorig jaar een onderzoek gedaan naar homoseksuele mensen in de stad. Hieruit blijkt dat  bij een niet zo wetenschappelijke schatting gemiddeld 10% van de mannen in A’dam homo is en 3% van de vrouwen lesbisch. Onder niet westerse allochtone vrouwen is dit 0,9%. Deze cijfers lijken me bijzonder weinig en ik vermoed eerder dat de onderzoekmethoden lesbische vrouwen niet zichtbaar hebben gemaakt, dan dat het percentage lesbische vrouwen werkelijk zoveel lager ligt. Uit het onderzoek blijkt ook dat deze groep lesbische vrouwen minder te besteden hebben dan heteroseksuele vrouwen. 10 op de 100 lesbiennes beoordeelt hun gezondheid als zeer slecht, tegen 4 op de 100 heteroseksuele vrouwen.

Reden temeer om op lokaal niveau meer gedegen onderzoek te verrichten naar het welbevinden van lesbische en biseksuele vrouwen. En dit niet eenmalig te doen, maar dit te herhalen, zodat je kunt zien of het beter of slechter gaat.

Wat te doen met het ‘weten’?
Onderzoek roept altijd nieuw onderzoek op.  Op basis van bovengenoemde resultaten zou je verder onderzoek moeten doen naar het ‘waarom’ en beleid maken om de positie van lesbische vrouwen te verbeteren. Hierbij zou de gemeente geld vrij moeten maken voor en samen moeten werken met organisaties die zich inzetten voor vrouwen en/of de hele brede LHBT-brede groep. Ik denk hierbij aan Schorer, COC Amsterdam, Stichting OndersteBoven, stichting ProGay. Bij deze organisaties bestaat al kennis om – met elkaar – een verandering op gang te zetten, ieder vanuit zijn eigen expertise.

In de Gay Capital nota van Ossel lag de focus wederom op homomannen. Lesbische vrouwen bleken andermaal met 1 alinea op een document van 16 pagina’s een blinde vlek. De conclusie was: we weten te weinig en we zouden eens met vrouwenorganisaties moeten gaan praten.

Deze bijeenkomst  door SPE is daar een aanzet toe. Moge dit tot concreet – financieel – handelen van de gemeente komen.