Vrijdagavond, Rembrandtplein. Twee vrouwen staan aan de kant van de Amstel te zoenen. Ze hebben een leuke avond gehad die wordt bezegeld met een intense kus. Er komt een groepje jongemannen langs. Ook zij hebben een leuke avond gehad; bier en voetbal met de mannen in hun stamkroeg. “Hee, lekker hoor dames, mag ik meedoen?” schreeuwt het kleinste exemplaar van het gezelschap. Zijn vrienden lallen instemmend mee. Dan is het moment alweer voorbij; het groepje loopt door en de vrouwen blijven staan. Wat moeten ze doen met deze gebeurtenis?

Bovenstaand is een bekend tafereel voor te veel lesbische en biseksuele vrouwen. Opmerkingen als deze, al dan niet grappig bedoeld, lijken er domweg bij te horen. Je zult de vrouwen er niet over horen: ze identificeren zich niet als “slachtoffer” van “discriminatie”: twee termen die eerder met geweldsdelicten worden geassocieerd. Naar de politie stappen voor een opmerkingen of scheldpartij zit er daarom niet snel in. Maar ook binnen de categorie van zwaardere (gewelds-)incidenten is aangifte doen voor veel LBT-vrouwen nog altijd een grote stap.

In 2012 deed onderzoeksbureau Movisie al onderzoek naar agressie en geweld tegen lesbische vrouwen. Daaruit bleek dat dit vaker voorkomt dan gedacht en dat LBT-vrouwen minder snel aangifte doen of melding hiervan maken dan HBT-mannen. Oorzaak? Een gevoel van schaamte in combinatie met een tijdrovende procedure die ontmoedigend werkt. In het aanvullende onderzoek dat Stichting OndersteBoven (STOB) in 2014 uitvoerde werd dit beeld opnieuw bevestigd en bleek bovendien dat er onder de gevraagden ook een hoop onduidelijkheid bestaat over wanneer iets nu “aangifte-waardig” is. Bij fysiek geweld of bedreigingen is het helder om naar de politie te stappen, maar horen incidenten als bovenstaande er niet “gewoon een beetje bij”?

“Nee!” is het antwoord van STOB en Roze in Blauw, de afdeling van de nationale politie die zich in het bijzonder inzet voor LHBT-burgers. En dus is er een speciale site in het leven geroepen waarin Ellie Lust, het gezicht van Roze in Blauw, iedereen oproept alle soorten van incidenten vooral wél te melden. “Wij willen heel graag weten wat er speelt op straat. Maar om hier een beeld van te krijgen en om in te kunnen grijpen, hebben we de statistieken nodig”, vertelt Lust. “Daarom roep ik iedereen op om elk incident, elke situatie en elk gevoel van onveiligheid te melden.”

Op de site www.meldhetwel.nl kun je daarom niet alleen direct een afspraak maken om een aangifte te doen, maar lees je ook het verschil tussen een melding en aangifte.

Uit de interviews die STOB heeft gehouden blijkt niet alleen dat schaamte drempelverhogend werkt, maar dat er ook veel onwetendheid is over wanneer je nu wel of niet aangifte doet. Zoals een van de respondenten het zegt: “Ik ben vaak uitgescholden als ik hand in hand liep met mijn vriendin. Of dat er opzettelijk tegen ons aan gebotst wordt. Ook ben ik wel eens achtervolgd uit de kroeg toen ik naar huis fietste. Maar in totaal heb ik maar één keer echt aangifte gedaan, toen we serieus met de dood bedreigd werden op een terras.”

“Dit is precies wat we willen voorkomen”, zegt Marloes Meuzelaar, coördinator van STOB. “Veel vrouwen denken dat ze zich aanstellen als ze een melding doen of dat er niets mee gebeurt. Maar als iedereen zo blijft denken, zullen we nooit de cijfers hebben om aan te tonen dat er nog altijd veel incidenten plaatsvinden.” Op de website wordt daarom apart ingegaan op begrippen als ‘discriminatie’, ‘aangifte’ en ‘melding’. “Je kunt niet van elk incident een aangifte doen, maar een melding maken is minstens zo belangrijk”, benadrukt Meuzelaar. “Scheldpartijen of grappig bedoelde opmerkingen zijn niet ok en om daar iets tegen te doen, zijn er statistieken nodig.”

Om dit zo makkelijk mogelijk te maken, kun je op de nieuwe website met één druk op de knop een melding maken. “En je kunt ervan uitgaan dat daar zeker serieus naar wordt gekeken”, zegt Lust. “We willen alles weten: wat, waar en hoevaak incidenten van elke soort dan ook plaatsvinden. Alleen dán kunnen we in actie komen om dit aan te pakken.”

 

Tilda Russia

Op 30 juni 2013 tekende de Russische President Vladimir Poetin een wet die ‘promotie van niet-traditionele relaties onder minderjarigen’ verbiedt. Met deze wet, wordt elke uitingsvorm van niet-traditionele liefde (homoseksuele liefde) bestempeld als propaganda, en dus ‘gevaarlijk’ en strafbaar. Deze wet is in werking gezet zodat Rusland de traditionele waarden (huwelijk, religie, gezin) in het land zou kunnen herstellen.

Though my hair is short and I don’t look gay, I am always scared,” wrote Mikhail, 30, from Novosibirsk

 Met deze wet worden de fundamentele mensenrechten van lesbische, homoseksuele, biseksuele, trans-, interseksuele en queer (LHBITQ’s) mensen geschonden. Deze wet zorgt er voor dat LHBITQ’s niet meer in vrijheid en de openbaarheid zichzelf zijn. . Hand-in-hand lopen, een kus of vertellen over homo- inter- en biseksualiteit is verboden en zelfs strafbaar. Daarnaast zorgt deze wet ervoor dat elke vorm van protest tegen de wet strafbaar wordt, waardoor Russische LHBITQ-organisaties de mond gesnoerd worden.

Two things happened to me the same month: I was beaten up in front of the Russian parliament for the first time and I realised that in all my interactions, including professional ones, I no longer felt I was perceived as a journalist first: I am now a person with a pink triangle.”Masha Gessen, Russische journalist.

 De wet stimuleert een stroom aan haat, geweld, vernedering en uitsluiting vanuit de Russische bevolking zelf. Zo worden jonge homo’s via datingwebsites gelokt, om te worden mishandeld door een stel volwassen homo-haters. De mishandeling wordt vervolgens vastgelegd, en massaal op YouTube gedeeld.

Er is zelfs een officiële anti-homo- groet, een omlaaggestoken duim, die ook weer veelvuldig op de Russische facebook wordt gedeeld. Gayprides zijn al jaren lastig te organiseren in de landen rondom Rusland en in Rusland zelf, maar sinds deze wet wordt elke vorm van protest hardhandig neergesabeld door de overheid (het is immers “propaganda” dus verboden) en door groepen homohaters.

Er is ook een hoop verzet gaande in de hele wereld. Zo heeft Theater Groep Amsterdam een brief voorgelezen, weigeren grote artiesten om  op te treden tijdens de Olympische Spelen en worden er talloze filmpjes en steunbetuigingen gemaakt. Leer er alles over op onze Rusland Blog.

In februari 2014 worden de Winterspelen in het Russische Sochi gehouden. Tijdens de Spelen en in voorbereiding daarop staat Rusland in het middelpunt van de internationale journalistiek. Naast een verslag van de sportprestaties, is het dus ook het uitgelezen moment om aandacht te vragen voor discriminatie van LHBTIQ’s. Veel organisaties, zoals AllOut, COC Nederland en Stichting OndersteBoven, grijpen deze kans.

Masha Gessen, Russische journalist: “I contacted an adoption lawyer asking whether I had reason to worry that social services would go after my family and attempt to remove my oldest son, whom I adopted in 2000. The lawyer wrote back telling me to instruct my son to run if he is approached by strangers and concluding: “The answer to your question is at the airport.

Koop een LOVE=LOVE PIN

Stichting OndersteBoven wil meer bewustwording rondom de situatie in Rusland en heeft daarom  de LOVE=LOVE PIN gelanceerd, waarmee de drager laat zien dat hij of zij het niet eens is met de behandeling van LHBT’s in Rusland. Het speldje staat voor de vrijheid om jezelf te kunnen zijn, om te kunnen houden van wie je wil. Het staat voor solidariteit. Het symboliseert de eis voor volwaardig burgerschap, ongeacht een niet-heteroseksuele seksuele identiteit.

Mensen kunnen een setje van twee speldjes kopen. Een speldje draagt men zelf en de ander geeft men weg. “Het is een aanleiding om het gesprek op gang te brengen, en dat is belangrijk. Dit speldje moet een stroom aan verbinding en solidariteit in gang zetten en het bondgenootschap tussen vrij-denkende mensen in Rusland en Nederland versterken. Want om voor de liefde te zijn, hoef je helemaal niet gay te zijn,” aldus Jolanda Kirpensteijn.

De speldjes worden verkocht tegen de kostprijs van €8,50,-  en zijn in de webshop te verkrijgen.

 

Verschenen op www.nosop3.nl

http://nos.nl/op3/artikel/537597-boycot-de-olympische-spelen-in-sotsji.html

“Boycot de Olympische Spelen in Sotsji”

 

 

In 1936 liet de Olympische beweging toe dat de Spelen werden gehouden in nazi-Duitsland, waar Hitler een minderheid vervolgde, alleen omdat ze als Jood waren geboren. Poetin herhaalt deze gestoorde misdaad, maar nu zijn de LGBT-Russen het slachtoffer. Het Olympische Comité moet absoluut actie ondernemen tegen de barbaarse, fascistische wet die Poetin heeft ingevoerd. Een boycot van de Olympische Winterspelen 2014 van Sotsji in Rusland is essentieel.

 

De Britse acteur en presentator Stephen Fry heeft een brief geschreven aan het IOC, het Olympische Comité en de Britse premier David Cameron, waarin hij hen oproept de Olympische Winterspelen van Sotsji in 2014 te boycotten.

 

In Rusland is sinds kort een wet van kracht die ‘homopropaganda’ aan mensen onder de 18 verbiedt. Volgens de Russische minister van Sport is de wet gewoon van kracht tijdens de Spelen. Misschien niet op het sportveld, maar wel als mensen “de straat op gaan om die geaardheid te propageren”, aldus de minister.

 

Ik ben homo. Ik ben een Jood. Mijn moeder verloor meer dan twaalf familieleden aan Hitlers anti-semitisme. Elke keer dat in Rusland een homoseksuele tiener zelfmoord pleegt, een ‘corrigerende’ verkrachting van een lesbiënne plaatsvindt en homo’s dood worden geslagen terwijl de Russische politie toekijkt en niks doet, wordt de wereld een stukje slechter en huil ik weer, omdat de geschiedenis zich herhaalt.

 

 

Petitie

 

Er zijn meerdere petities op internet die ook oproepen tot een boycot van de Olympische Winterspelen. Zo heeft de Nederlander Jelle Zijlstra een petitie gestart waarin hij het IOC en de Nederlandse regering oproept tot een boycot. “Poetin moet inzien dat zijn daden serieuze consequenties kunnen hebben in de internationale arena en dat we het menen als we zeggen dat de Russische wetgeving niet strookt met onze waarden en onze verworvenheden.”

 

Op change.org loopt ook een petitie, die sinds vandaag door meer dan 41.000 mensen is ondertekend. De petitie roept Jacques Rogge, voorzitter van het IOC, op de Winterspelen te verplaatsen naar Vancouver, in Canada.

 

Ook president Obama liet zich vandaag kritisch uit over de wet die homopropagand verbiedt. Meer daarover vind je hier.