Zij varen mee: DJ Bo Monde

Door Dorien Rozing

In de zevendelige serie ‘Zij Varen Mee’ wordt in de week van Gay Pride elke dag een opvarende geïntroduceerd die de boot van Stichting OndersteBoven komt versterken tijdens de Canal Pride van zaterdag 2 augustus. Vandaag het muzikale ingrediënt van de boot. 

Q: Wie ben je? 

A: Ik ben Bo, en werk onder de naam Bo Monde als professioneel DJ. Op de boot van Stichting OndersteBoven zal ik dan ook voor de muziek zorgen.

Q: Kijk, dat is nog eens een praktische matroos die we erbij hebben. Muziek toch wel ‘vrij’ belangrijk. Hoe ben je zo in dat wereldje beland? 

Van jongs af aan ben ik al bezig met het draaien van muziek. Eerst voor familie, daarna op school. Ik kwam rond mijn zestiende veel in het COC van Amsterdam en daar zochten ze vrijwillige dj’s. Ik bleef maar reageren op de vacature maar ze wezen me steeds af omdat ze me te jong vonden. Uiteindelijk hebben ze toch toegegeven en mocht ik draaien. Toen ging het heel snel: ik ging draaien in de Trut, de Roxy, de Melkweg en club Mazzo. Inmiddels heb ik elke club in Amsterdam wel zo’n beetje gehad en draai ik veel in het buitenland.

“Eigenlijk zit je in een soort gay-achtbaan die door heel Amsterdam gaat. En dat dan urenlang”

Q: Zo, dat is een stevige lijst. En een boot? Heb je dat al eerder gedaan? 

A: Vorig jaar heb ik het voor het eerst gedaan, voor stichting de Kringen. Het is echt heel extreem. Je staat uren in het middelpunt: duizenden mensen zijn daar om naar jou te kijken. En dan heb ik het nog niet eens over de hitte en het feit dat onze boot pech kreeg waardoor we meer dan twee uur stil hebben gelegen. Maar al met al is het een ongelofelijke kick. Ook als dj. We hadden Rainbow in the Sky van Paul Elstak als thema-song en dat werkte heel goed; ook de mensen op de kant deden het dansje mee. Eigenlijk zit je in een soort gay-achtbaan die door heel Amsterdam gaat. En dat dan urenlang.

Q: En als je niet draait, sta je dan elk jaar aan de kant?

A: Ik ben altijd wel naar Gay Pride gegaan, maar vind het al snel te massaal. Het liefst draai ik, dan heb ik tenminste wat te doen. Je ziet wel dat Gay Pride door de jaren heen wat verandert is: de botenparade is een stuk commerciëler geworden. Er gaat ook veel meer geld in om en de organisatie is een stuk professioneler geworden.

“De mensen op de kant willen ook graag meezingen en dansen. Dat moet je altijd in je achterhoofd houden als je de muziek kiest”

Eigenlijk moet je het gewoon zien als een carnaval. Het is inderdaad een uitvergroting van alles, maar dat is ook de charme van het feest. Mensen komen van heinde en ver om het mee te maken. Zoals de Gay Pride in Amsterdam is, is het nergens. Berlijn of Keulen zijn weer heel anders. Wij pakken het hier echt heel professioneel aan en behouden tegelijkertijd de spontaniteit. Dat maakt het echt uniek.

“Ik heb de opdracht gekregen om niet te cliché gay te draaien. Dit jaar dus geen YMCA”

Q: En hoe ga jij zaterdag de boot op?  

A: Ha, nou ik ben nu al heel erg excited. En ik heb in ieder geval van vorig jaar geleerd dat ik mijn grote regenbooghanddoek meeneem om de apparatuur tegen al dat water te beschermen. En er gaat sowieso een poncho mee. Verder heb ik de opdracht gekregen om niet te cliché gay te draaien: dit jaar dus geen YMCA maar meer electro-pop achtige muziek. Een uitdaging want je wilt dat mensen op de kant ook meedoen: dat moet je altijd in je achterhoofd houden als je de muziek kiest. Maar ik ga niet mijn hele set van tevoren vastleggen, zo werk ik niet. Ik pas mijn muziek aan op het moment.